XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
4. KRITIKAKIZUNAK: SORLANAKArestian ahotan hartu egile-irakurleez
Baina zer irizten dio errenteriarrak euskal literaturari berari?
Kritikapean hartzen duena, nik uste, euskal literaturaz duen ikuspegiak baldintzatua da-eta;
honen lehenaz, orainaz eta etorkizunaz, azkenaz
Hortaz, nola ikusten du Mitxelenak kritika hauen garaiko euskal literatura, zenbatetaraino ikusten ditu lanok etorkizunaren oinarri sendo?
Zein egitasmo iruditzen zaio Mitxelenari egokiena euskal literaturarentzat?
Nondik jo behar delakoan dago?
Artikulu honen aztergai zehatzetatik lekorako lan bat ekartzea noraezekoa da:
1951ko
Hona, merezi duen baino laburrago, Mitxelenak hor zabaldu gogo duen mezua, edo hobeto esan, lanerako gomitea:
euskararen eta euskal literaturaren (Euskal Herriaren) etorkizuna gure esku dago, ez dago lehengoaren kontenplazioan geratzerik, ez eta haurtzaroko ametsetan murgilduta bizitzerik, baina aurrera egiteak ez du esan nahi gure lehenaz izpirik ere atzendu behar dugunik.
Jende gaztea behar da horretarako, arrazoi-adinera iritsia izanak dakartzan erantzunkizunen berri duten Haurretango oharkabetasun atsegina utzi beharko, biziko baldin bagara, arrazoi-adineko egiteko latz eta nekagarriei ekiteko
.(
Euskaldunok geure baitarik sortu behar ditugu garaiko euskaldunak ispilatuak ikusi ahal izateko moduko lanak, garai-giroetako kezkak, ezin biziak, maitasun-gorrotoak islatuko dituzten lanak Ez baikara euskaldunok besteak adinbat sartu
.(
Eta hau guztia irizpide orotarikoen mailakoa izanik, sailez sail nola mamitu beharko litzatekeela uste du?
Eta, honenbestez, nola dantzatzen ditu Mitxelenak aitortuak dituen juzku-izariak besteren lanen gaineko iritzi-emateetan?
Hona, hortaz, testu-motaren arabera ondoriozta daitezkeen zenbait.
Hitz lainoz: eleberria